آرشمـــــــــ ؛

اكنون كه عطر دستانت را با هزاران بنفشه و ياس آميخته‌اي ،

و شانه‌هايت را پناه گريه‌هايم قرار داده‌اي ،

كه غربت دستانم را به آشنايي چشمانت پذيرفته‌اي

و رنگ سياه شبانگاه را در ،

معصوميت چشمانت پنهان نموده‌اي ..

باش ، هميشه باش ؛

تا آغوشت همان اندك جايي براي زيستن و مردنم باشد ..

" پناه خستگي‌هايم مي‌پرستمتـــــــ "

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: